Hayat bazen birikmiş duygularla, anlam verilemeyen sıkıntılarla insanı sarar ve öylesine bir an gelir ki, her şey ağırlaşır. Kalbinin derinliklerinde bir şeyler seni boğuyormuş gibi hissedersin. İşte o an, içindeki bir his vardır: afakan. Kimi zaman, çok derin, çok karmaşık bir duygudur; kimseye anlatamayacağın, kelimelere dökemedikçe daha da büyür. Ama aslında bu duygunun ne olduğunu anlamak, hayatı daha kolay bir şekilde kabul edebilmek için bazen en önemli adımdır. Gel, seni bir hikâyeye davet ediyorum; belki burada kaybolduğunu düşündüğün hislerine dair bir şeyler bulursun…
Afakanlar Arasında: Bir Kadın ve Bir Erkek
Bir akşam, sokakların solmuş ışıkları altında, Ela işe dönüş yolundaydı. İşin yoğunluğundan, hayatın telaşından, bazen herkesin yaptığı gibi kendi duygularını görmezden gelmeye çalışıyordu. Bir süredir garip bir huzursuzluk vardı içinde; sanki her şey üst üste binmişti, ama ne olduğunu bir türlü çözemiyordu. En son eve dönerken, yolda bir an için gözleri kararmıştı, sanki tüm vücut birdenbire ağırlaşmıştı. İşte tam o an, o eski deyim aklına gelmişti: afakan basmak. İçini bir korku, bir kaygı sararken, bu kelimenin tam anlamını bilmemek de başka bir yük gibi geliyordu.
Ela’nın karşısında, komşusunun oğlu Serkan vardı. Genç, sakin, kafasında planlar ve çözümlerle dolu bir adamdı. O anda Ela’ya tek bakışıyla, kendisini nasıl hissettiğini anlamış gibiydi. Erkeklerin çoğu gibi, o anlarda hissettikleri çözümü aramak yerine, hemen bir çözüm önerisinde bulunurdu. “Ela, nefes al, her şey geçer,” demişti.
Ela ona baktı, gülümsedi ama içinde fırtınalar kopuyordu. Çözüm arayan bir yaklaşım ona her zaman daha da yabancı gelirdi. Kadınlar genellikle daha çok derinlemesine hissederler, sadece çözüm değil, anın duygusal derinliği de önemlidir. Serkan’ın önerdiği gibi “her şey geçer” derken, Ela daha fazlasını bekliyordu. O an, sadece bir çözüm değil, bir anlayış, bir empati ihtiyacı vardı. O çözümler geçici olsa da, afakanları anlayabilmek, onları hissetmek, tanımak daha kalıcıydı.
Afakan: Derin Bir Duygu, Anlatılamaz Bir His
Afakan basmak, belki de çoğu insanın tam anlamıyla tanımlayamadığı, ama her zaman hissettiği bir durumdur. İnsan, ani bir sıkıntı ya da içsel bir boğulma hissiyle karşılaştığında, adeta bedeni ağırlaşır. Çoğu zaman, bu duyguyu yaşarken kelimeler kifayetsiz kalır. Ela, Serkan’a bunu anlatmakta zorlanıyordu. İçinde bir baskı, bir yoğunluk vardı ama neden olduğunu anlatmak o kadar zor geliyordu ki. Bu, yalnızca onun yaşadığı bir şeydi. Ve afakanlar, sadece bir anlık değil, bir birikimdir aslında. İçsel bir çıkmaz, bir yorgunluk, belki de çözülmemiş sorularla birleşen bir duygu karmaşasıdır.
Serkan, her zamanki gibi stratejik bir yaklaşım sergiliyordu. “Ela, bence bu geçici bir şey,” demişti. “Birkaç gün dinlen. Gerekirse kısa bir tatil yap. Yeni bir şeyler yap.” Çözüm önerdi, ama Ela hala bir şey eksikti. Çözüm belki gelecekti ama şu anki hisleri çözülmemişti.
Empati ve Çözüm: Kadınlar ve Erkekler Arasındaki Fark
İşte burada, kadınların ve erkeklerin bu tür duygulara yaklaşımındaki farkı net bir şekilde görebiliriz. Erkekler, genellikle problem odaklıdır. Onlar için bir sorun varsa, hemen çözüm aramak, düzeltmek ve düzeni sağlamak önceliklidir. Bu, Serkan’ın bakış açısıydı. Çözümle ilgili her adım, ona bir rahatlama hissi veriyordu.
Fakat Ela gibi kadınlar, bazen sadece duyguları hissetmek, içsel sıkıntıların kabul edilmesini isterler. İhtiyaçları çözümden çok, anlamaktır. Kadınlar, duygularını başkalarına aktarmayı, başkalarının empatisini almayı isterler. Ela, Serkan’ın çözüm odaklı yaklaşımına daha az sıcak kalırken, içindeki afakan duygusu belki de yalnızca bir anın içinde, yalnızca bir duygu olarak kalamayacak kadar derindi.
Bir Çözüm, Bir Anlayış
Sonunda Ela, Serkan’ın önerdiği gibi bir hafta sonu kaçamağı yapmaya karar verdi. Ama bu süreç, sadece fiziksel bir dinlenme değildi. Ela, yalnızca çevresindekilerin verdiği çözüm önerilerini dinlemekten değil, kendi içinde duygularını çözümlemek, anlamak istedi. Afakanlar, bir içsel kargaşa olsalar da, onların üstesinden gelebilmek için hem dışarıdan bir çözüm hem de içeriden bir anlayış gerekliydi.
Ela, sadece rahatlayarak, hayatın temposundan uzaklaşarak değil, aynı zamanda kendi içindeki duygusal boşluğu anlamaya, kabul etmeye de başladı. Çözümün yalnızca fiziksel bir adım değil, duygusal bir kabul olduğunu fark etti.
Sen de Hissettin Mi?
Peki ya sen, hiç afakan basmak nedir, hissettin mi? Hangi çözüm yöntemini tercih ediyorsun? Kadınlar, erkekler, ya da herkes farklı hisler yaşar. Bu yazıdaki hikâyeyi ve içinde bulunduğun duyguları paylaşırsan, belki benzer duygularla başa çıkma yollarını keşfederiz. Birlikte çözüm ararken, bir yandan da duygusal bağlarımızı anlamaya çalışalım. Yorumlarda düşüncelerini ve deneyimlerini bizimle paylaş.